belofte maakt schuld...
Blijf op de hoogte en volg Martijn en Perla
03 Februari 2014 | Brunei, Seria
We zijn inmiddels alweer een aantal weken terug uit NL.
Even hebben we weer 3 weken in het warme bad van vrienden en familie gezeten. Genoten van etentjes, kletsen, biertjes drinken, kletsen, sauna, kletsen, schaatsen, kletsen, speelafspraakjes, kletsen, logeerpartijtjes en oh ja... kletsen!
De terugvlucht was zwaar. Dat die vlucht lang is, dat wisten we al. Dat die vlucht nog veeeeel langer lijkt als de elektra bij onze stoelen (dus de tv-schermpjes en leeslampjes) het niet doen, dat weten we nu dus ook!
Pfff.
Maar goed, zoals de titel zegt heb ik iets belooft. En belofte maakt schuld.
Er zijn wat mensen in NL die jaloers worden van alle fotos die we plaatsen. Bij deze dus de MINDERE KANTEN van ons leventje hier. Speciaal voor jaloerse mensen!
- Terug in Panaga hadden we al snel onze eerste ECHTE regentijd te pakken. Bakken water bleven maar uit de lucht vallen, totdat alles blank stond. Fietsen naar school werd een heel avontuur. En binnen Panaga was de grote vraag: bij wie is de wc nog niet verstopt?! (gelukkig is bij onszelf 1 van de twee bruikbaar gebleven, maar er waren mensen die een dixie in de tuin hadden staan)
- Familie en vrienden zijn erg ver weg. 3 weken in NL hebben dat weer wel bevestigd. Soms voelen we ons dan machteloos, soms verdrietig. Facebook, skype en facetime zijn de lifeline.
- 3 keer verhuizen in een half jaar tijd is pittig. (NL naar appartement, appartement naar tijdelijk huis, tijdelijk huis naar ons huis) Met kinderen erbij is dat enorm pittig. Heftige ervaring. Dat doe ik niet graag snel over...
- Brunei is een land waar de moslims overduidelijk heersen. Daar heb ik geen problemen mee, maar we vinden een aantal aspecten daarvan wel jammer. Geen alcohol drinken in openbare gelegenheden (dus geen biertje of wijntje bij het eten of op een terrasje) is nu de meest voelbare voor ons. En we hopen maar dat we geen getuige hoeven te zijn van de lijfstraffen die net weer terug zijn ingevoerd :-(.
- We wonen in een expat bubble. Daardoor is alles met elkaar verweven: werk/prive/vrienden/school/sport/uitgaan. Alles doe je met dezelfde mensen, overal kom je dezelfde mensen tegen. Zolang dat gezellig is en goed gaat is dat prima vol te houden, maar zodra er op 1 van die vlakken strubbelingen zouden zijn, kan ik me voorstellen dat het heel erg lastig wordt... En het betekent ook, dat er ieder jaar weer afscheid genomen moet worden van vertrekkende expats.
- De tropische temperaturen waarop iedereen zo jaloers is, hebben ook nadelen. Zonder airco is het in huis niet te harden. Ik heb alles eens voor 2 uur noodgedwongen uitgehad voor onderhoud, en het werd echt benauwd. Met die airco's hebben de meeste expats een haat-liefde verhouding. Ja, we zijn er blij mee. Maar wat een gedoe: lekkende airco's, bellen, mannetjes over de vloer, ratelende airco's, weer bellen, alweer bellen, bakjes onder de lekkende airco's, mannetjes die niet op komen dagen, en " yes, we fixed it ma'am" om vervolgens de volgende dag weer hetzelfde mankement terug te zien keren. En dus weer bellen... en altijd geluid van airco's in huis.
- De tropische temperaturen waarop iedereen zo jaloers is, trekken ook veel beestjes aan. En dan heb ik het deze keer niet over de prachtige hornbills of de mooie silverleaf apen.
Muggen, veel muggen.
Zandvliegen op het strand, die piepklein zijn (kleiner dan een fruitvliegje), maar als ze je bijten heb je een volle week " plezier" ervan. Veel gemener dan muggen dus.
Kakkerlakken. Meestal zien we er alleen af en toe eentje. Daar kunnen we al wel tegen. Maar toen mijn ouders er waren, bleken we een hele put vol te hebben. We hadden laten spuiten, en dan komen ze eruit krioelen om spartelend dood te gaan. IIIeeeks. Onze dubbele carport lag letterlijk bezaaid met die beesten, bah.
Slangen, schorpioenen, krokodillen, varanen... wonen allemaal in onze wijk!
Laat het wel even duidelijk zijn: deze post is enkel om een aantal mensen van hun jaloersheid af te helpen. Het is geen klaagzang.
De nadelen nemen we op de koop toe bij ons avontuur, en we zien ook de voordelen. Dus we klagen liever niet. Vandaar dat jullie normaalgesproken, en na deze post dus weer, vrolijke positieve berichten krijgen met mooie foto's van onze avonturen aan deze kant van de wereldbol!
Even hebben we weer 3 weken in het warme bad van vrienden en familie gezeten. Genoten van etentjes, kletsen, biertjes drinken, kletsen, sauna, kletsen, schaatsen, kletsen, speelafspraakjes, kletsen, logeerpartijtjes en oh ja... kletsen!
De terugvlucht was zwaar. Dat die vlucht lang is, dat wisten we al. Dat die vlucht nog veeeeel langer lijkt als de elektra bij onze stoelen (dus de tv-schermpjes en leeslampjes) het niet doen, dat weten we nu dus ook!
Pfff.
Maar goed, zoals de titel zegt heb ik iets belooft. En belofte maakt schuld.
Er zijn wat mensen in NL die jaloers worden van alle fotos die we plaatsen. Bij deze dus de MINDERE KANTEN van ons leventje hier. Speciaal voor jaloerse mensen!
- Terug in Panaga hadden we al snel onze eerste ECHTE regentijd te pakken. Bakken water bleven maar uit de lucht vallen, totdat alles blank stond. Fietsen naar school werd een heel avontuur. En binnen Panaga was de grote vraag: bij wie is de wc nog niet verstopt?! (gelukkig is bij onszelf 1 van de twee bruikbaar gebleven, maar er waren mensen die een dixie in de tuin hadden staan)
- Familie en vrienden zijn erg ver weg. 3 weken in NL hebben dat weer wel bevestigd. Soms voelen we ons dan machteloos, soms verdrietig. Facebook, skype en facetime zijn de lifeline.
- 3 keer verhuizen in een half jaar tijd is pittig. (NL naar appartement, appartement naar tijdelijk huis, tijdelijk huis naar ons huis) Met kinderen erbij is dat enorm pittig. Heftige ervaring. Dat doe ik niet graag snel over...
- Brunei is een land waar de moslims overduidelijk heersen. Daar heb ik geen problemen mee, maar we vinden een aantal aspecten daarvan wel jammer. Geen alcohol drinken in openbare gelegenheden (dus geen biertje of wijntje bij het eten of op een terrasje) is nu de meest voelbare voor ons. En we hopen maar dat we geen getuige hoeven te zijn van de lijfstraffen die net weer terug zijn ingevoerd :-(.
- We wonen in een expat bubble. Daardoor is alles met elkaar verweven: werk/prive/vrienden/school/sport/uitgaan. Alles doe je met dezelfde mensen, overal kom je dezelfde mensen tegen. Zolang dat gezellig is en goed gaat is dat prima vol te houden, maar zodra er op 1 van die vlakken strubbelingen zouden zijn, kan ik me voorstellen dat het heel erg lastig wordt... En het betekent ook, dat er ieder jaar weer afscheid genomen moet worden van vertrekkende expats.
- De tropische temperaturen waarop iedereen zo jaloers is, hebben ook nadelen. Zonder airco is het in huis niet te harden. Ik heb alles eens voor 2 uur noodgedwongen uitgehad voor onderhoud, en het werd echt benauwd. Met die airco's hebben de meeste expats een haat-liefde verhouding. Ja, we zijn er blij mee. Maar wat een gedoe: lekkende airco's, bellen, mannetjes over de vloer, ratelende airco's, weer bellen, alweer bellen, bakjes onder de lekkende airco's, mannetjes die niet op komen dagen, en " yes, we fixed it ma'am" om vervolgens de volgende dag weer hetzelfde mankement terug te zien keren. En dus weer bellen... en altijd geluid van airco's in huis.
- De tropische temperaturen waarop iedereen zo jaloers is, trekken ook veel beestjes aan. En dan heb ik het deze keer niet over de prachtige hornbills of de mooie silverleaf apen.
Muggen, veel muggen.
Zandvliegen op het strand, die piepklein zijn (kleiner dan een fruitvliegje), maar als ze je bijten heb je een volle week " plezier" ervan. Veel gemener dan muggen dus.
Kakkerlakken. Meestal zien we er alleen af en toe eentje. Daar kunnen we al wel tegen. Maar toen mijn ouders er waren, bleken we een hele put vol te hebben. We hadden laten spuiten, en dan komen ze eruit krioelen om spartelend dood te gaan. IIIeeeks. Onze dubbele carport lag letterlijk bezaaid met die beesten, bah.
Slangen, schorpioenen, krokodillen, varanen... wonen allemaal in onze wijk!
Laat het wel even duidelijk zijn: deze post is enkel om een aantal mensen van hun jaloersheid af te helpen. Het is geen klaagzang.
De nadelen nemen we op de koop toe bij ons avontuur, en we zien ook de voordelen. Dus we klagen liever niet. Vandaar dat jullie normaalgesproken, en na deze post dus weer, vrolijke positieve berichten krijgen met mooie foto's van onze avonturen aan deze kant van de wereldbol!
-
03 Februari 2014 - 11:59
Debby:
Wat schrijf je toch geweldig!!! Hihihi maar snel weer de leuke kanten toelichten!!!
Gr Debby -
03 Februari 2014 - 13:24
Jolien:
Meid maak je nooit druk wat een ander van jullie leven vind.
Kunnen bepaalde mensen er niet mee omgaan... jammer dan!!
Daar hoef jij toch zeker niet de mindere leuke kanten van jullie leven voor op te schrijven !!!!
Ik hoop nog heel veel mooie foto's te mogen zien van jullie daar, ik vind het geweldig!!! -
03 Februari 2014 - 13:37
De Leeuwtjes:
Geniet vooral van de leuke dingen! Natuurlijk kleven aan elk avontuur nadelen...
Ook wij hebben (alle4!!) genoten van de momenten met jullie samen...
Tot snel weer op FaceTime! Xx -
03 Februari 2014 - 18:01
Syca:
Natuurlijk weten we best wel dat het niet allemaal alleen maar geweldig is daar.
Naast het missen van familie en vrienden zou ik het ontbreken van echte seizoenen ook missen, nou ja vooral de frisheid van de herfst en die gezellige sneeuw in de winter ( euh....wat niet is kan nog komen? ) . En ik weet van onze China vakantie dat het eeuwige geluid van de airco inderdaad ook heeeeel irritant kan zijn.... Gelukkig valt er ook genieg te genieten daar, en zal het voor Isis en Kaj ook een ervaring zijn waar ze hun hele leven wát aan zullen hebben. Groetjes van ons allemaal. -
04 Februari 2014 - 01:39
Martijn En Perla :
Jolien, het is wel met een knipoog geschreven hoor. Ik maak me echt niet druk daarover. En foto's blijven komen, dat komt goed.
-
04 Februari 2014 - 01:41
Martijn En Perla :
OH, en alle vrienden die dit lezen... dit is niet als ontmoediging bedoeld hoor! Wij zouden heel graag ons paradijsje aan jullie willen laten zien, bezoekers zijn meer dan welkom en krijgen van ons (thuis) gewoon een lekker koud biertje en mogen gebruik maken van onze voorraad insect repellents! -
04 Februari 2014 - 14:57
Pascalle:
Haha heel herkenbaar, niets meer aan toe te voegen. Of misschien toch....
Dat het echt niet leuk is om in je eigen huis met een zieke kop met wc rol onder je arm naar buiten te moeten gaan voor de dixie toilet. -
07 Februari 2014 - 01:20
Martijn En Perla :
arme Pascalle... -
07 Februari 2014 - 01:20
Martijn En Perla :
arme Pascalle...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
